-
1 γηρασκω
γηράσκω, γηράω(fut. γηράσω и γεράσομαι с ᾱ, aor. ἐγήρασα - inf. γηρᾶναι или γηράναι и тж. γηρᾶσαι; part. γηράς - эп. dat. pl. γηράντεσσι; pf. γεγήρᾱκα)1) стареть, стариться(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)
ἂν γηράσῃ Plut. — если бы он дожил до старости;κηρύσσων γήρασκε Hom. — он состарился в должности глашатая;οὐ γεγήρακεν σθένος Soph. — сила не ослабела2) зреть, созревать(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)
ὅ γηράσκων χρόνος Aesch. — уходящее вперед время3) старить, лишать сил(λυσσητῆρα πόδα Anth.)
γηρᾶσαί τινα τροφῇ Aesch. — дать дожить кому-л. до старости4) med. переживать, житьτρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века
-
2 γηραω...
γηράω...γηράσκω, γηράω(fut. γηράσω и γεράσομαι с ᾱ, aor. ἐγήρασα - inf. γηρᾶναι или γηράναι и тж. γηρᾶσαι; part. γηράς - эп. dat. pl. γηράντεσσι; pf. γεγήρᾱκα)1) стареть, стариться(λιπαρῶς γηρασκέμεν ἐν μεγάροισι Hom.; γηράσκει πάντα ὑπο τοῦ χρόνου Arst.)
ἂν γηράσῃ Plut. — если бы он дожил до старости;κηρύσσων γήρασκε Hom. — он состарился в должности глашатая;οὐ γεγήρακεν σθένος Soph. — сила не ослабела2) зреть, созревать(μῆλον ἐπὴ μήλῷ γηράσκει Hom.)
ὅ γηράσκων χρόνος Aesch. — уходящее вперед время3) старить, лишать сил(λυσσητῆρα πόδα Anth.)
γηρᾶσαί τινα τροφῇ Aesch. — дать дожить кому-л. до старости4) med. переживать, житьτρεῖς ἐλάφους ὅ κόραξ γηράσκεται Hes. — ворон живет три оленьих века